Η σημαία ψηλά
Ποια είναι τα μηνύματα και τα διδάγματα 201 μετά την Ελληνική Επανάσταση, τον αγώνα για την Ανεξαρτησία της Ελλάδος; Πιστεύω πως αυτό είναι που σήμερα πρέπει να κοιτάμε. Πέραν της ανάγκης για να ανατρέχουμε στους αγώνες των προγόνων μας, στους αγώνες του Ελληνισμού. Σήμερα, σε μια εποχή που μας έχει κατακλίσει δυστυχώς ο ατομικισμός, χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε ίσως, να ανατρέχουμε σε στιγμές που το Έθνος μας μεγαλούργησε, σε στιγμές που μας κάνουν να αισθανόμαστε περηφάνια.
Οι αγώνες του Έθνους μας αναδεικνύουν πρώτα απ’ όλα τις αρχές και τις αξίες του λαού μας. Εξηγούν πως άντεξε ο Ελληνισμός μέσα από τους αιώνες και δείχνουν σε όλους εμάς τους σύγχρονους Έλληνες τις ιστορικές παρακαταθήκες που κουβαλάμε. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή του χρόνου, στρέφουμε την σκέψη μας σε ώρες δόξας, τιμής και απαράμιλλου μεγαλείου, σε κορυφαίες στιγμές αυτοθυσίας αλλά και συναίσθησης της ευθύνης απέναντι στην πατρίδα, και τον πολιτισμό μας. Τέτοιες μέρες ανασταίνουμε και πάλι μέσα μας ανθρώπους που δεν λογάριασαν τίποτα μπροστά στο χρέος, δεν λιποψύχησαν και δεν δείλιασαν ακόμη και ενώπιον της επιλογής ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Τέτοιες μέρες μετράμε ξανά το τι μπορούμε να πετύχουμε αν ενωμένοι αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό.
Αν κληρονομήσαμε πράγματα σε όλη την οικουμένη όπως ο διάλογος, η δημοκρατία, η υπευθυνότητα και ο αλληλοσεβασμός, ήταν γιατί σεβόμασταν εμείς οι ίδιοι την ιστορία μας και την ύπαρξη μας. Η αναπόσπαστη από τα πανάρχαια χρόνια σύνδεση των εννοιών του Έλληνα και της ελευθερίας δεν είχε ποτέ να κάνει απλά με την απεξάρτηση από τον κάθε ζυγό, ή με το κοινό ανθρώπινο δικαίωμα και αγαθό όπως το καθορίζουν οι διάφοροι συνταγματικοί χάρτες. Πέρα και πάνω από αυτά, η Ελληνική Ελευθερία είναι η ανύψωση της ηθικής συνείδησης πάνω από τα κοινά ανθρώπινα μέτρα. Είναι η ανύψωση του ατόμου σε υπεύθυνη προσωπικότητα, η ανταπόκριση στην υπερβατική αποστολή του, η ατομική αλλά και συλλογική καταξίωση.
Η 25η Μαρτίου 1821, σηματοδότησε μια από τις πιο λαμπρές περιόδους της Ελληνικής και της Παγκόσμιας ιστορίας. Ο αγώνας του 1821 είναι που θεμελίωσε το Ελληνικό κράτος. Έδωσε υπέροχα δείγματα της αρετής του Έλληνα, φλόγισε τις καρδιές και συγκίνησε ολόκληρη την Ευρώπη για τον ηρωισμό και τα απαράμιλλα κατορθώματα του. Οι ιστορίες ηρωισμού και αυτοθυσίας των ανθρώπων μας είναι λογικό και πρέπον να μας κάνουν περήφανους. Η περηφάνια τούτη δεν μας κάνει εθνικιστές. Η δική μας περηφάνια δεν καθιστά την αγάπη για την πατρίδα ανταγωνιστική με την ειρήνη. Μακριά από αναχρονισμούς, σήμερα δεν χρειάζεται να μιμηθούμε την θυσία των ηρώων μας. Μεγαλύτερη τιμή δεν υπάρχει από την αναπαραγωγή του ήθους, της αξιοπρέπειας και της αγάπης για την πατρίδα. Η δικιά μας αγάπη για την πατρίδα έχει και αυτή χαρακτήρα και ήθος ελληνικό. Ξεχωρίζει γιατί δεν προϋποθέτει μίσος για τους άλλους πολιτισμούς. Δεν απεχθάνεται, ούτε χρειάζεται να μειώνει «αυτούς» για να εξυψώσει «εμάς». Αντλεί αυτοπεποίθηση από την ανθεκτικότητα της ελληνικής παιδείας μέσα στους αιώνες. Δεν χρειάζεται εξάρσεις και εθνικιστικά συνθήματα για να διεγείρει τα πάθη. Στέκει με σεμνότητα και δέος μπρος στην ευθύνη να κρατάει στους ώμους βαριά παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Το διακύβευμα της δίκης μας γενιάς είναι τούτο, να βρούμε το σημείο τομής. Εκεί που η αγάπη για την πατρίδα και την πλούσια ιστορία μας, η θυσία του παππού, του πατέρα, του θείου, συναντά την αγάπη για την ειρήνη και την ελπιδοφόρα προοπτική για το αύριο.
*Άρθρο μου δημοσιευμένο στην έντυπη ΑΛΗΘΕΙΑ | Παρασκευή 25/03/2022
