Η ώρα της Κύπρου
Όσοι προσδοκούν πως η συνέχιση ύπαρξης του κυπριακού προβλήματος θα τους ανανεώσει τις πολιτικές του καριέρες για άλλη μια δεκαετία και βλέπουμε, προβλέπω πως σύντομα θα βγουν στην σύνταξη. Είναι καιρός να κοιτάξουμε όλοι την μεγάλη εικόνα και τον χάρτη στην περιοχή.
Στρατηγική δεν κάνεις χωρίς να κοιτάς τον χάρτη. Και χωρίς να βλέπεις έξω από τα σύνορα της Κύπρου. Οι σημαντικές επισκέψεις στην βδομάδα που μας πέρασε μόνο τυχαίες δεν είναι. Οι εξελίξεις στην περιοχή είναι ραγδαίες, και ο χάρτης δεν αλλάζει. Η Κύπρος είναι εντός. Και είναι η ώρα για να παίξει πόκερ η χώρα μας μαζί με τους μεγάλους. Οι επισκέψεις Λαβρόφ και Κέρυ ήρθαν για να σπρώξουν τις εξελίξεις στην περιοχή, ξέροντας ή με αποφασισμένο ήδη πως την επόμενη μέρα πρέπει να είναι λυμένο το κυπριακό.
Οι συζητήσεις των δύο ηγετών προχωρούν. Αν δεν υπήρχε πρόοδος θα κήρυτταν το αδιέξοδο. Το κυριότερο πάρε δώσε θα γίνει στην τελική διαπραγμάτευση, αυτό είναι δεδομένο και το ξέρουμε όλοι. Προσωπικά είμαι ήσυχος ξέροντας πως τίποτα δεν θα συμφωνηθεί αν δεν συμφωνηθούν όλα και πως δεν πρόκειται να έρθει σε δημοψήφισμα μια μη συμφωνημένη λύση. Οι εξελίξεις όμως στις διαπραγματεύσεις είναι πιστεύω μια μικρή παράμετρος στην εξίσωση. Και είμαι αισιόδοξος πως θα πάει καλά.
Όσοι προσδοκούν πως η συνέχιση ύπαρξης του κυπριακού προβλήματος θα τους ανανεώσει τις πολιτικές του καριέρες για άλλη μια δεκαετία και βλέπουμε, προβλέπω πως σύντομα θα βγουν στην σύνταξη. Είναι καιρός να κοιτάξουμε όλοι την μεγάλη εικόνα και τον χάρτη στην περιοχή.
Η μεγάλη εικόνα όμως έχει στην εξίσωση φυσικό αέριο, πόλεμο στην Συρία, η μάχη με το Ισλαμικό Κράτος, ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, προσφυγικό. Αν δεν κατανοήσουμε πως το Κυπριακό δεν είναι η προτεραιότητα αλλά το πρόβλημα που θα κινηθεί μαζί με τα νερά του ποταμού, πολύ φοβάμαι πως θα μας ξεπεράσει και πάλι η ιστορία. Πως και πάλι θα μείνουμε και θα μιλάμε σε λίγα χρόνια για ακόμα μια χαμένη ευκαιρία, για ακόμα ένα παράθυρο το οποίο δεν εκτιμήσαμε σωστά. Οι συγκυρίες είναι υπέρ της επίλυσης του κυπριακού και αυτό είναι που πρέπει να αξιοποιήσουμε. Έχουμε δε την ενίσχυση των ισχυρών για μια κυπριακής παραγωγής λύση, με δύο ηγέτες που όντως επιθυμούν την θετική κατάληξη.
Η Τουρκία έχει επίσης αρκετούς λόγους για να θέλει να λυθεί το κυπριακό. Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού δεν έγινε ούτε εν βρασμό ψυχής, ούτε κατά λάθος. Έγινε την χρονική στιγμή που ένιωσε πως το παιχνίδι στην περιοχή μοιραζόταν με αυτήν έξω από το τραπέζι και αιτήθηκε καρέκλα. Και θα καθίσει στο τραπέζι σε μια στιγμή που συζητείται και αποφασίζεται ο ρόλος της για την διαχείριση των εκατοντάδων χιλιάδων Σύριων προσφύγων και η ενταξιακή της πορεία. Εδώ είναι που θα καλεστεί να κλείσει μια εκκρεμότητα, όσο χαμηλά και αν είναι στην ατζέντα της, που όμως θα δείξει την θετικότητα της και την ίδια ώρα θα ανοίξει τον δρόμο για την διανομή του φυσικού αερίου. Και εδώ ίσως να είναι και το κλειδί της κινητικότητας. Η διαχείριση και η πορεία των αγωγών, που δεν μπορούν να παρακάμψουν την Κύπρο και δεν μπορούν να προχωρήσουν με άλυτο το κυπριακό.
Την ίδια ώρα στο εσωτερικό μέτωπο χρειάζεται να παραμείνουμε ψύχραιμοι και λογικοί. Όσοι δεν καταλαβαίνουν πως ο καιρός των μπαλκονιών έχει ξεπεραστεί θα πέσουν από το ασυντήρητο μπαλκόνι και θα πλακωθούν. Όσοι ακόμα ψάχνουν να βρουν φαντάσματα και συγκρίνουν τις επισκέψεις Λαβρόφ και Κέρυ στις ανακοινώσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις τους θα μείνουν να μιλούν σε μια κάμερα που θα έχει ξεμείνει από μπαταρίες. Όσοι προσδοκούν πως η συνέχιση ύπαρξης του κυπριακού προβλήματος θα τους ανανεώσει τις πολιτικές του καριέρες για άλλη μια δεκαετία και βλέπουμε, προβλέπω πως σύντομα θα βγουν στην σύνταξη. Είναι καιρός να κοιτάξουμε όλοι την μεγάλη εικόνα και τον χάρτη στην περιοχή. Να βάλουμε σε αυτό τις φλεγόμενες περιοχές, τις στρατιωτικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στην περιοχή, τα οικόπεδα του φυσικού αερίου, όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και όλων των χωρών, να βάλουμε και τις δύο μονάδες υγροποίησης της Αιγύπτου και με δεδομένο τον ποταμό των εξελίξεων να αποφασίσουμε πως είτε θα γίνουμε πρωταγωνιστές είτε θα εξελιχθούμε στον φτωχότερο συγγενή που του αρέσει να κλαίει την μοίρα του.