Κι όποιος είπε και του χρόνου, θα εννοεί πως δε τελειώσαμε φέτος*

Κι όποιος είπε και του χρόνου, θα εννοεί πως δε τελειώσαμε φέτος*

Τo 2024 είναι εκ των πραγμάτων μια κρίσιμη χρόνια. Πολιτικά μιλώντας πάντα. Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει τον πρώτο δικό της προϋπολογισμό. Και είναι η ώρα να κυβερνήσει στη βάση των δικών της θέλω, στο δικό της πρόγραμμα. Μαζί με τον προϋπολογισμό έχει περάσει και το τελευταίο περιθώριο ανοχής σε λάθη και παραλείψεις, από την πλειοψηφία των πολιτών.

Προφανώς και των πολιτικών προσώπων και κομμάτων. Και εννοώ τους πολίτες και τα κόμματα που μπορούν να είναι αντικειμενικά και να κρίνουν με ορθολογισμό. Περίοδος χάριτος, προσαρμογής, υπομονής και ανεκτικότητας μετά από δέκα μήνες δεν δικαιολογείται. Την ίδια ώρα τελειώνει και το αφήγημα του παρατεταμένου αδιεξόδου στο Κυπριακό, που προϋπήρχε της ανόδου του προέδρου Χριστοδουλίδη. Η απόφαση για διορισμό απεσταλμένης από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ βάζει τα δεδομένα σε μια νέα τροχιά. Όσο μικρό και αν είναι το καλάθι, που εδώ στην Κύπρο το παρουσιάζουν μικρότερο όσοι δεν θέλουν λύση, σήμερα ο Νίκος Χριστοδουλίδης καλείται να πείσει πως όσα λέει τα εννοεί και πως η δική μας πλευρά είναι έτοιμη να προχωρήσει σε συνομιλίες.

Η χρονιά είναι κρίσιμη και για τα πολιτικά κόμματα. Η διπλή εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου έβαλε αφενός όλο το πολιτικό προσωπικό σε μια πρόωρη προεκλογική περίοδο, αφετέρου το αποτέλεσμα αυτών κρίνει στρατηγικές, επιλογές και εκ των πραγμάτων και τις ηγεσίες όλων των κομμάτων. Στη δική μας παράταξη, η πρώτη αναμέτρηση μετά από δέκα χρόνια εξουσίας και η πρώτη αναμέτρηση της νέας ηγεσίας είναι εκ των πραγμάτων κομβική. Το κυρίαρχο διακύβευμα στον δρόμο για τις εκλογές είναι να κλείσει η στρόφιγγα της εσωστρέφειας.

Το δεύτερο είναι το ισχυρό αφήγημα που να μπορεί να εφαρμοστεί και σε ευρωεκλογές και σε δημοτικές εκλογές βάζοντας κάτω το κυρίαρχο ζητούμενο: Ο Δημοκρατικός Συναγερμός να παραμείνει ο «ενήλικας στο δωμάτιο», ο σοβαρός και υπεύθυνος που παράγει πολιτική, που είναι η παράταξη με τον πλέον ευρωπαϊκό προσανατολισμό στη χώρα. Για να το πετύχουμε αυτό στις 9 Ιουνίου χρειάζεται να χαράξουμε από την πρώτη βδομάδα του Ιανουαρίου μια σαφή πορεία. Στο Κοινοβούλιο αλλά και να καθαρίσουμε τον «εξάντα» σε σχέση με την κυβέρνηση.

Στο Κοινοβούλιο, στον χώρο δράσης και δημιουργίας κυρίως για τα κόμματα εκτός υπουργικού τραπεζιού, χρειάζεται να γίνουμε πιο παραγωγικοί, πιο ζωντανοί, με ένα τέμπο που να μας δώσει πρωτοβουλία κινήσεων. Η δύναμη του κοινοβουλευτισμού είναι τεράστια, για όσους ξέρουν να την αξιοποιήσουν. Εμείς, στον Δημοκρατικό Συναγερμό έχουμε παράδοση σε αυτό. Τόσο τη δεκαετία του ‘80 όσο και τη δεκαετία 2003-2013 το αποδείξαμε. Μετά από μια δεκαετία διακυβέρνησης, που εκ των πραγμάτων ατονήσαμε, οφείλουμε να το θυμηθούμε ξανά. Τώρα, σε σχέση με την κυβέρνηση, χρειάζεται να βάλουμε τους δικούς μας δείκτες και το αποτύπωμα πολιτικής πίεσης. Υπάρχουν ποιοτικά ζητούμενα που θα πρέπει να τα απαιτήσουμε έγκαιρα, και να είναι και προαπαιτούμενα για τον επόμενο προϋπολογισμό. Ζητούμενα που έχουν να κάνουν με τη μεγάλη συνταγματική μεταρρύθμιση, με την ψηφιακή ανάπτυξη της χώρα, με την παιδεία και τις αλλαγές που και εκεί πρέπει να γίνουν, με την αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων αλλά και άλλα. Ο κατάλογος αυτός δεν μπορεί να είναι ατελείωτος, αλλά ούτε και να έχει έκταση τριών γραμμών. Ο ρόλος μας στην αντιπολίτευση προφανώς και πρέπει να έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Ο πολιτικός χρόνος δεν είναι άπειρος. Η κάθε μέρα πρέπει να αξιοποιείται. Και σε επίπεδο κομματικών διεργασιών αλλά και πολιτικού περιεχομένου. Τις εκλογές δεν τις κερδίζουμε μόνο με τις συμμαχίες, ούτε μόνο με τις κοινωνικές επαφές. Πρώτο συστατικό είναι η πολιτική τοποθέτηση, η παραγωγή πολιτικής. Αυτό ας μην το ξεχνάμε ποτέ. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

*Στίχος του Φοίβου Δεληβοριά

Άρθρο μου δημοσιευμένο στην  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ | Δευτέρα 25/12/2023

Share this post