Κοινωνικό κράτος

Κοινωνικό κράτος

Ένα σύγχρονο κράτος πέραν από τη δημόσια ασφάλεια, την παιδεία και την υγεία που οφείλει να παρέχει σε όλους τους πολίτες του, χρειάζεται να παρέχει και το απαραίτητο κοινωνικό δίκτυ. Να ενισχύει αυτούς που το έχουν ανάγκη. Να ενισχύει τα εισοδήματα όσων βρίσκονται σε δύσκολη θέση, να επιδοτεί με όση μεγαλύτερη γενναιοδωρία μπορεί, είτε τους άνεργους, είτε τους ασθενείς ή τους νέους γονείς.

Μπορώ να γράφω πολλές παραγράφους για τον τρόπο με τον όποιο αυτή η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την αλληλεγγύη του κράτους μας προς τους πολίτες. Από το νοικοκύρεμα των επιδομάτων, την εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, την εισαγωγή της σύνταξης χηρείας στους άνδρες, την εφαρμογή του επιδόματος πατρότητας, την επέκταση της άδειας μητρότητας, την επαναφορά του επιδόματος μάνας. Η δημιουργία του Υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας είναι, επίσης, σημαντικότατο στο πώς αντικρίζουμε και αντιμετωπίζουμε τον πυλώνα της κοινωνικής πολιτικής. Η μεταφορά της υπηρεσίας επιδομάτων στο υφυπουργείο ενισχύει αυτή τη λογική.

Βεβαίως, αν και δυστυχώς ξεχνάμε εύκολα και χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τα όσα πετύχαμε, δεν είναι σκοπός του άρθρου αυτού να εκθειάσει μόνο τα επιτεύγματα. Χρειάζεται να βλέπουμε και το πως μπορούμε να βελτιώσουμε το κοινωνικό κράτος μας. Ένα επίδομα, πέραν τους ύψους του, πρέπει να αποστέλλεται και άμεσα. Διαφορετικά χάνεται, εν πολλοίς, και η αξία του. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τις καθυστερήσεις. Υποστελέχωση, πανδημία κ.α. Επίσης, έχουμε τα τελευταία χρόνια και αύξηση στον αριθμό των κατηγοριών των επιδομάτων. Όπως επίσης, και το γεγονός πως τα τελευταία δύο χρόνια είχαμε και τα επιδόματα για την πανδημία, που με βάση τις συγκρίσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε η δεύτερη πιο αλληλέγγυα χώρα.

Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, και ήδη είναι σε εξέλιξη ο σχεδιασμός, είναι να επαναλάβουμε το τι κάναμε με τα επιδόματα για τον covid. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Δύο είναι οι βασικοί παράμετροι. Η πρώτη έχει να κάνει με τη μηχανογράφηση, με την εφαρμογή στην πράξη της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Διαδικασία που θα μειώσει εκ των πραγμάτων τους χρόνους απόδοσης των επιδομάτων. Η δεύτερη παράμετρος έχει να κάνει με τον επανασχεδιασμό της λογικής που εξετάζονται τα επιδόματα. Με την κατάθεση του αιτήματος, να δεχόμαστε ως κράτος πως το αίτημα είναι δίκαιο και σωστό, και να αποδίδεται ένα μεγάλο μέρος. Και όταν ολοκληρωθεί η εξέταση είτε να δίνεται και το συμπληρωματικό ποσό είτε να ζητείται η επιστροφή του. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία θα μειωθεί βεβαίως και η γραφειοκρατία, η μείωση της ταλαιπωρίας των πολιτών. Σήμερα, μαζί με την αίτηση επιδομάτων, πρέπει ο αιτητής να προσκομίζει έγγραφα που τα έχει επισυνάψει πολλάκις στο κράτος. Από πιστοποιητικά γεννήσεως των παιδιών του, βεβαιώσεις στράτευσης, πιστοποιητικά φοίτησης κ.α.

Η διαδικασία αυτή έχει ξεκινήσει να υλοποιείται. Με την εφαρμογή της, τα επιδόματα θα αποδίδονται σίγουρα σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Η ταλαιπωρία των πολιτών θα μειωθεί. Η έλλειψη διαφάνειας, η έλλειψη πληροφόρησης θα εξαλειφθεί. Το κράτος μας, θα μεγιστοποιήσει το κοινωνικό του πρόσωπο μαζί με την εμπέδωση πως εξελίσσεται σε ένα σύγχρονο κράτος που δεν ταλαιπωρεί αλλά εξυπηρετεί τους πολίτες του. Αυτός είναι ο στόχος, και θα τον πετύχουμε.

*Άρθρο μου δημοσιευμένο στην έντυπη ΑΛΗΘΕΙΑ | Παρασκευή 04/02/2022

Share this post