Ο ρόλος του ΔΗΣΥ σήμερα

“Ο Δημοκρατικός Συναγερμός καθιερώθηκε γιατί κατάφερε να είναι ένα κόμμα που να υποστηρίζεται και να ψηφίζεται από όλες τις τάξεις, και από όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Είναι αυτό που λένε οι Βρετανοί «οne nation party». Το στοίχημα είναι να παραμείνει ο Συναγερμός ένα κόμμα που να ψηφίζεται και από τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα, και από τους ανθρώπους των υπηρεσιών, τη μεσαία τάξη αλλά και από τους ανθρώπους του επιχειρηματικού κόσμου”. 

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός μπαίνει στα 44 χρόνια από την ίδρυσή του. Σαράντα τέσσερα χρόνια, συνυφασμένα με τη σύγχρονη ιστορία μιας νεαρής σχετικά Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πολιτική σκηνή της χώρας μας, πέρασε δυστυχώς την πρώτη της ωρίμανση μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974. Δυο χρόνια αργότερα ιδρύεται ο Δημοκρατικός Συναγερμός, και καταφέρνει, παρά τις διώξεις και τον «βιασμό» στις βουλευτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς, να καθιερωθεί ως η παράταξη του ρεαλισμού και του πραγματισμού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως η διακήρυξη αρχών είναι σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ. Δεν χρειάζεται να αλλάξουμε ούτε ένα γράμμα, για να αντικατοπτρίσει τις σημερινές προκλήσεις και πραγματικότητες στη χώρα μας. 

Δεν ήταν μόνο η τολμηρή στάση στο Κυπριακό από το 1976 που καθιέρωσε τον Συναγερμό. Βεβαίως, όταν ο Γλαύκος Κληρίδης μίλησε πρώτος από τη γνωστή γκαλερί σε εκείνη την ιστορική ομιλία, για λύση ομοσπονδίας, χλευάστηκε. Και δεν ήταν η τελευταία φορά. Είχαμε και έχουμε πάντοτε την επίγνωση, πως για να είμαστε ωφέλιμοι δεν μπορούμε να είμαστε πάντοτε και αρεστοί. Στα πρώτα βήματα ζωής της παράταξης, στην ταραγμένη εκείνη δεκαετία του ‘80, ο Δημοκρατικός Συναγερμός ήταν η υγιής διέξοδος σε ένα σαθρό και κομματοκρατούμενο περιβάλλον που έλεγχε τα πάντα. Από το ποια εφημερίδα διάβαζαν οι πολίτες, μέχρι και τους διορισμούς χωρίς αξιοκρατία και στη βάση μόνο του κριτηρίου της κατοχής συγκεκριμένων κομματικών ταυτοτήτων. 

Όταν το 1993 ο Συναγερμός κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές, πιστεύω πως ζήσαμε όλοι οι πολίτες μια δεκαετία έντονων μεταρρυθμίσεων. Πυξίδα προφανώς ήταν η ενταξιακή πορεία της χώρας και οι αλλαγές που έγιναν. Η πολιτική φιλοσοφία και η στρατηγική της ένταξης της Κύπρου στην Ενωμένη Ευρώπη δεν θα γινόταν πραγματικότητα αν στο πηδάλιο της χώρας στην κρίσιμη εκείνη περίοδο δεν ήταν ο Δημοκρατικός Συναγερμός και ο Γλαύκος Κληρίδης. Δεν υποβαθμίζω τη συνδρομή των άλλων πολιτικών δυνάμεων, υπογραμμίζω όμως πως χωρίς την πίστη και το όραμα της παράταξής μας αυτό δεν θα ολοκληρωνόταν. Πέραν όμως από την ενταξιακή πορεία και των μέτρων εναρμόνισης που έπρεπε να γίνει και έγινε, οι αλλαγές που έγιναν και βελτίωσαν την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας ήταν εμφανείς και παραδεκτές από το σύνολο της κοινωνίας. 

Το κομβικό σημείο βεβαίως στην ιστορία και του τόπου αλλά και του Συναγερμού ήταν το 2004 όταν τέθηκε ενώπιόν μας το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν. Τότε, ήταν η πρώτη φορά δυστυχώς που κατανόησε η πλειοψηφία για το τι εστί ομοσπονδία, τι προνοεί η διζωνικότητα ακόμη και και η δικοινοτικότητα για τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ήταν ένα τεστ πρόσκρουσης και αντοχής και για το κόμμα μας. Και το τεστ αυτό απέδειξε πως ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι πολύ πιο δυνατός, λόγω ακριβώς των ξεκάθαρων αρχών της παράταξης οι οποίες και τηρήθηκαν στο μεσοδιάστημα. 

Σήμερα έχουμε ενώπιόν μας μεγάλες προκλήσεις. Είμαστε στον έβδομο χρόνο της διακυβέρνησης του Προέδρου Αναστασιάδη. Με το πρωτοφανές μάλιστα γεγονός στη 2η θητεία, το 2018, να εκλέγεται μόνο με τη στήριξη του Δημοκρατικού Συναγερμού. Και το στοίχημα είναι να συνεχίσει ο Δημοκρατικός Συναγερμός, όχι να είναι κόμμα εξουσίας για να είναι κόμμα εξουσίας, αλλά να είναι η παράταξη που θα δίνει τον ρυθμό μιας χώρας εκσυγχρονισμού και συνεχούς μεταρρύθμισης. Προς όφελος των πολιτών, και της κοινωνίας. Με μόνη πυξίδα το δημόσιο συμφέρον. Να εξυπηρετούμε τους πολλούς, τους συμπολίτες μας. 

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός καθιερώθηκε γιατί κατάφερε να είναι ένα κόμμα που να υποστηρίζεται και να ψηφίζεται από όλες τις τάξεις, και από όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Είναι αυτό που λένε οι Βρετανοί «οne nation party». Το στοίχημα είναι να παραμείνει ο Συναγερμός ένα κόμμα που να ψηφίζεται και από τους ανθρώπους του πρωτογενούς τομέα, και από τους ανθρώπους των υπηρεσιών, τη μεσαία τάξη αλλά και από τους ανθρώπους του επιχειρηματικού κόσμου. 

Πώς θα τα καταφέρουμε; Μα με το να συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάνουμε εδώ και δεκαετίες. Να πολιτευόμαστε και να μιλάμε στη βάση αρχών μακριά από μεμψιμοιρίες ή και τις τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης ότι υπηρετούμε οτιδήποτε άλλο πλην του δημόσιου συμφέροντος. Και είναι και ο ρόλος της επικοινωνίας του κόμματος να μην αφήνουμε τίποτα να πέφτει χάμω και να δημιουργούνται οι εντυπώσεις πως η μη απάντηση είτε είναι δυσκολία στην παραβολή επιχειρημάτων ή αποδοχή ενοχής. 

Τα τελευταία εφτά χρόνια ζήσαμε μαζεμένες πολλές αλλαγές. Και είμαι πεπεισμένος πως καμία άλλη ηγεσία και στην κυβέρνηση αλλά και στο κόμμα δεν θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από το βούρκο και να ζούμε σήμερα με ρυθμούς ανάπτυξης, χαμηλότερης ανεργίας και στρατηγική για να πάμε σε ακόμη καλύτερες μέρες. Η διαχείριση των δύσκολων ημερών από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Αβέρωφ Νεοφύτου κατάφερε να ξεπεράσει την κρίση εκείνη. Η ηγεσία με στρατηγική και όραμα και η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, η πολιτική βούληση που και η παράταξη και η κυβέρνηση απέδειξε πως έχουν για να προχωρήσουμε σε τομές και εκσυχρονισμό της χώρας, είναι το καλύτερο επιχείρημα για το γιατί το κόμμα μας μπορεί να διοικήσει τη χώρα. 

Έχουμε μπροστά μας μια δύσκολη χρονιά. Το 2020 θα είναι η χρονιά των μεταρρυθμίσεων. Και για την τοπική αυτοδιοίκηση, και για τη δικαιοσύνη και για τη δημόσια υπηρεσία, και για την εφαρμογή της επόμενης φάσης του ΓεΣΥ. Είναι εδώ που χρειάζεται, ως Δημοκρατικός Συναγερμός, να αποδείξουμε για άλλη μια φορά, πως έχουμε και το σθένος και τη δύναμη να περάσουμε νομοσχέδια στη Βουλή, να εφαρμόσουμε τις μεταρρυθμίσεις αυτές που θα βελτιώσουν καθοριστικά τις ζωές όλων μας και να πείσουμε, για άλλη μια φορά, πως είμαστε η παράταξη που τολμά να πάρει τον τόπο μπροστά. Στοίχημα; Ναι είναι στοίχημα. Και θα κερδηθεί. 

Άρθρο δημοσιευμένο στον Φιλελεύθερο: 

http://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/833627/o-rolos-toy-disy-simera