Ήθος και πολιτική
Ζούμε μια έντονη και μακρά προεκλογική εκστρατεία. Μια προεκλογική εκστρατεία που θα οδηγήσει, στις 5 του Φλεβάρη στις εκλογές για το ύπατο αξίωμα της χώρας. Μια διαδικασία που πρέπει να εδράζεται στις βασικές αρχές της πολιτικής ηθικής. Ηθικής και όχι ηθικοπλαστικής. Μερικά γράμματα περισσότερα η δεύτερη λέξη, τεράστια διαφορά ουσίας.
Μια βασική αρχή ήθους είναι να είσαι ειλικρινής. Να έχεις τα κότσια να πεις, δημόσια, πως έκανες λάθος. Να πεις πως θα το διορθώσεις ή να απολογηθείς. Να μη χαϊδεύεις αυτιά, να μη λες στον καθένα ξεχωριστά αυτά που θέλουν να ακούσουν. Να έχεις θέσεις, να τις εκφράζεις με παρρησία. Να μη στρογγυλεύεις, να ξέρεις πως δεν μπορεί να είναι όλα γκρίζα, πως υπάρχουν και άσπρα και μαύρα. Πως δεν μπορείς να είσαι ολίγον έγκυος. Και όταν συλλαμβάνεσαι επ’ αυτοφόρω να οργανώνεις συκοφαντικές επιθέσεις κατά πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων δεν μπορείς να το παίζεις θύμα. Είναι η στιγμή που πρέπει να βγεις και να παραδεχτείς το λάθος, το ατόπημα. Δημόσια. Αυτό οφείλει να κάνει, κατά την άποψή μου, ο Νίκος Χριστοδουλίδης.
Η πολιτική πρέπει να διεξάγεται στο φως. Όχι στο σκοτάδι. Με θέσεις και όχι με συναισθηματισμούς και συνθήματα κενού περιεχομένου. Η πολιτική δεν είναι, και δεν πρέπει να γίνει, μια συνεχής επίκληση στο συναίσθημα, ένα ατελείωτο κυνήγι φανταστικών εχθρών, μια μάχη απέναντι στο αχανές, στο αφηρημένο. Η πολιτική δεν είναι αυτό που κάνει εδώ και μήνες ο Νίκος Χριστοδουλίδης.
Δεν είναι ηθικό να κλέβεις την ομιλία ενός άλλου υποψηφίου δεκαπέντε χρόνια πριν. Δεν είναι ηθικό να αθετείς την υπόσχεσή σου να παρουσιαστείς σε δημόσιες συζητήσεις με ανθυποψηφίους σου. Δεν είναι ηθικό να οργανώνεις σκοτεινές επιθέσεις σε άλλους υποψήφιους, σε πολιτικά πρόσωπα, σε δημοσιογράφους, σε πολίτες. Δεν είναι ηθικό να κρύβεσαι πίσω από ανώνυμους λογαριασμούς στο διαδίκτυο. Δεν είναι ηθικό να κλέβεις την ομάδα “τα νέα της Κύπρου” και να την βαπτίζεις σε ομάδα υποστήριξης Νίκου Χριστοδουλίδη. Δεν είναι ηθικό να μην αναλαμβάνεις δημόσια την ευθύνη των πράξεων σου. Δεν είναι πολιτικά σωστό να θες να γίνεις πρώτος πολίτης της χώρας και να κρύβεσαι. Να πιστεύεις πως τα πάντα λύνονται με τη σιωπή. Δεν είναι πολιτικά ορθός, δεν είναι ηθικός ο τρόπος που πολιτεύεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης.
Η δικαιολογία πως την πρώτη φορά τον ξεγέλασε ο επικοινωνιολόγος, τη δεύτερη ο υπεύθυνος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δεν είναι δικαιολογία. Είναι ίσως απόδειξη, ένδειξη σίγουρα, πως δεν έχει το κριτήριο να επιλέγει σωστά τους συνεργάτες του. Που είναι και αυτό μέγα ζήτημα, αλλά όχι το σημαντικότερο.
Το σημαντικότερο είναι η έλλειψη ήθους στην πολιτική του εκστρατεία. Η καμουφλαρισμένη μορφή βίας, είναι από τις πιο αισχρές μορφές βίας. Είναι βιασμός της δημοκρατικής διαδικασίας, είναι κακοποίηση του ανθρώπου. Δεν έχει σημασία πως γίνεται απέναντι σε πολιτικούς και δημοσιογράφους. Άλλωστε γίνεται και κατά πολιτών. Αυτό που καταδεικνύει είναι πως δεν έχουν όρια, πως δεν έχουν μέτρο.
Εμείς θα συνεχίσουμε να πολιτευόμαστε στο φως. Εμείς θα συνεχίσουμε να μιλάμε με θέσεις, πολιτικές θέσεις για όλα τα θέματα. Και όταν κάνουμε πολιτικές επιθέσεις θα συνεχίσουμε να τις κάνουμε με επιχειρήματα και όχι με κτυπήματα κάτω από τη μέση. Και είμαστε σίγουροι πως στο τέλος, το φως θα νικήσει το σκοτάδι. Όπως άλλωστε γίνεται πάντα.
*Άρθρο μου δημοσιευμένο στην έντυπη ΑΛΗΘΕΙΑ | Παρασκευή 23/09/2022
