Και πάλιν.. εκλογές
Ποια κόμματα είναι υπέρ της οριζόντιας ψηφοφορίας; Ποια κόμματα είναι εναντίον; Και γιατί δεν βγαίνουν να το πούνε με ειλικρίνεια; Το ζήτημα δεν είναι μόνο να μετρηθούμε, αυτό είναι ίσως το λιγότερο. Το κυρίαρχο ζήτημα είναι να τοποθετηθούμε στην ουσία του θέματος
Στις 14 Ιουλίου καταθέσαμε ως Δημοκρατικός Συναγερμός 3 προτάσεις νόμου που αφορούν τις δημοτικές εκλογές. Οριζόντια ψηφοφορία, επιστολική και ηλεκτρονική ψηφοφορία, και καθυστέρηση στο κλείσιμο των εκλογικών καταλόγων. Οι προτάσεις νόμου, κατατέθηκαν με σκοπό να συζητηθούν τον Σεπτέμβρη στην επιτροπή εσωτερικών και να εφαρμοστούν στις εκλογές της 18ης Δεκεμβρίου. Αυτό ήταν ξεκάθαρα γραμμένο και στις αιτιολογικές εκθέσεις που συνόδευαν τις εν λόγω προτάσεις νόμου.
Η εσκεμμένη καθυστέρηση για να συζητηθούν οι προτάσεις νόμου δεν θα καταφέρει να κρύψει τις αδυναμίες όσων ευνοούν την καθυστέρηση. Το κρυφτό για να μην τοποθετηθούν ανοικτά και ξεκάθαρα για την οριζόντια ψηφοφορία κάποια στιγμή θα τελειώσει. Η λογική να το αφήσουμε και να το αφήσουμε όσο μπορούμε για να φτάσουμε σε ένα σημείο που να πούμε πως είμαστε πολύ κοντά στις εκλογές, άρα δεν έχει ουσία να τα συζητήσουμε είναι ξεπερασμένη. Το ζήτημα είναι πως δεν πλέον δεν έχουμε επιλογή να τα ρίχνουμε όλα αυτά στην πλάτη μας. Χρειάζεται να τα συζητούμε, και να τα συζητούμε στην ώρα τους.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει, βασανιστικό και επικίνδυνο. Ποια κόμματα είναι υπέρ της οριζόντιας ψηφοφορίας; Ποια κόμματα είναι εναντίον; Και γιατί δεν βγαίνουν να το πούνε με ειλικρίνεια; Το ζήτημα δεν είναι μόνο να μετρηθούμε, αυτό είναι ίσως το λιγότερο. Το κυρίαρχο ζήτημα είναι να τοποθετηθούμε στην ουσία του θέματος. Με επιχειρήματα. Είτε αυτά έχουν να κάνουν με ιδεολογικές αφετηρίες, είτε με θέματα στρατηγικής και τακτικισμών. Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα σπρώχνουμε μέχρι να θεωρούνται ληγμένα.
Το μπέρδεμα βέβαια με τις δημοτικές εκλογές είναι πολύ πιο βαθύ. Το ερώτημα της αναβολής των εκλογών τίθεται τακτικά εδώ και δύο χρόνια. Από τις ευρωεκλογές του 2014 σποραδικά αναφέρεται για την ανάγκη της ταυτόχρονης διεξαγωγής των δημοτικών με τις ευρωεκλογές, ότι αυτό μπορούσε να γίνει στο 2019, με την ταυτόχρονη ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην τοπική αυτοδιοίκηση. Προσωπικά συμφωνώ πλήρως. Όμως αυτό δεν μπορεί να ανακοινωθεί παραμονές των εκλογών. Η ορθολογιστική προσέγγιση θα πάει περίπατο. Επίσης διαφωνώ πλήρως με το σκεπτικό της μισής θητείας. Αυτά δεν μπορούν να γίνουν ούτε κατόπιν εορτής, δηλαδή να αποφασιστεί μετά τις εκλογές, αλλά ούτε και να γίνει τώρα, παραμονές των εκλογών. Στο σημείο που είμαστε οι εκλογές πρέπει να γίνουν τον Δεκέμβρη και να είναι και εκλογές πενταετίας. Η μεταρρύθμιση να γίνει, να γίνει μάλιστα με γενναιότητα και όχι με μεσοβέζικες λύσεις και ας εφαρμοστεί σε πέντε χρόνια. Δεν είναι το ζητούμενο σήμερα η εφαρμογή. Το ζητούμενο είναι η απόφαση και η ψήφισή της μεταρρύθμισης.
Ποια κόμματα είναι υπέρ της οριζόντιας ψηφοφορίας; Ποια κόμματα είναι εναντίον; Και γιατί δεν βγαίνουν να το πούνε με ειλικρίνεια; Το ζήτημα δεν είναι μόνο να μετρηθούμε, αυτό είναι ίσως το λιγότερο. Το κυρίαρχο ζήτημα είναι να τοποθετηθούμε στην ουσία του θέματος
Σε αυτή τη μεταρρύθμιση χρειάζεται να δούμε την λειτουργικότητα των δήμων και την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των πολιτών. Την πραγματική μείωση της γραφειοκρατίας, την αύξηση της συμμετοχής όλων εμάς, για να νιώθουμε και την αυτοδιοίκηση πιο δικό μας κομμάτι. Να αποφασίσουμε τι αρμοδιότητες θέλουμε να έχουν οι δήμοι, και να αυξήσουμε οπωσδήποτε τη διαφάνεια. Οι δήμοι σήμερα, ελέω των διευρυμένων εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που έχουν, τον έλεγχο ακταρμά και τη διαχείριση τεράστιων ποσών είναι και χρεωμένοι και στην σβούρα της διαφθοράς μπλεγμένοι. Αν δεν καταφέρουμε να μεταρρυθμίσουμε αυτή την εξίσωση, η μεταρρύθμιση που θα γίνει θα είναι περισσότερο εικόνας και λιγότερο ουσίας. Μέχρι τότε, ας πάψουμε να κρυβόμαστε και ας συζητήσουμε όλα όσα χρειάζεται στην ώρα που πρέπει.
