Οι μισοί Κύπριοι δεν είναι γαϊδούρια

Οι μισοί Κύπριοι δεν είναι γαϊδούρια

Οι μισοί Κύπριοι φοροδιαφεύγουν, άλλοι μισοί στέλνουν απειλητικά μηνύματα.

Άλλοι μισοί συμπατριώτες μας ψάχνουμε για ρουσφέτι ή για προνομιακή μεταχείριση και οι άλλοι μισοί κάνουν τα ρουσφέτια. Οι μισοί Κύπριοι ξέρουν πράγματα και θαύματα για τους άλλους μισούς, αλλά δεν ανοίγουν το στόμα τους. Απειλούν μόνον, για να εισπράξουν ανταλλάγματα στην απειλή. Οι άλλοι μισοί έχουν άλλα «βρόμικα» αλλά και πάλιν σιωπούν. Κανείς δε μιλά χωρίς λόγο. Περιμένουμε όλοι να μας θίξουν τα δικά μας και τότε «ανοίγουμε τον λάκκο» και όποιον πάρει ο χάρος. Μου θυμίζει την ιστορία με τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο που όταν του ζήτησαν επίμονα οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να ανακαλέσει την αναφορά τους από το βήμα της Βουλής πως οι μισοί βουλευτές της ΝΔ είναι γαϊδούρια, ανέβηκε στο βήμα και με ψυχραιμία αναφώνησε: «Οι μισοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι γαϊδούρια».

Σκεφτήκατε πώς θα μπορούσε να ήταν η Κύπρος αν όλοι μιλούσαμε χωρίς να θίγονται δικά μας συμφέροντα; Αν δηλαδή, μόλις μαθαίναμε πως ο Χ ή ο Ψ υπέπεσε σε παράπτωμα, ποινικό η αστικό, δεν έχει σημασία, το καταγγέλλαμε αμέσως; Θα μου πείτε πως είμαι γραφικός. Μπορεί. Και προτιμώ να γίνομαι γραφικός παρά να ακούω τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου να λέει πως επειδή οι μισοί Κύπριοι φοροδιαφεύγουν δικαιούται να το κάνει και ο ίδιος. Προτιμώ να γίνομαι γραφικός παρά να ακούω τον Σάββα Βέργα να λέει πως αυτός που έστειλε τα απειλητικά μηνύματα, έκανε ό,τι κάνει και η μισή Κύπρος εν βρασμώ ψυχής και είναι όλα μέλι γάλα. Προτιμώ να γίνομαι γραφικός ή και ρομαντικός αν θέλετε παρά να ακούω τον βουλευτή Ανδρέα Θεμιστοκλέους να λέει στο ΡΙΚ, πως όταν ανοίξει το στόμα του και πει όσα ξέρει, θα είναι πολλοί αυτοί που θα ψάχνουν για να κρυφτούν.

«Το ζητούμενο σε όλα τα «βρόμικα πλεκτά» είναι να «φύγει ο πρώτος πόντος». Άπαξ και γίνει η αρχή με τις αποκαλύψεις, τίποτα δεν μπορεί να μείνει όρθιο»

Σήμερα γίνεται ντόρος για την υπόθεση του Δημαρχείου Πάφου. Θα βγουν πολλά άπλυτα στη φόρα, να είστε σίγουροι. Το ζητούμενο σε όλα τα «βρόμικα πλεκτά» είναι να «φύγει ο πρώτος πόντος». Άπαξ και γίνει η αρχή με τις αποκαλύψεις, τίποτα δεν μπορεί να μείνει όρθιο. Η μία αποκάλυψη θα διαδέχεται την άλλη. Και κάπως έτσι χάνουμε την ουσία. Ασχολούμαστε με τη βοηθό του Βέργα και τη σχέση που είχαν, για τα έσοδα από συναυλία που έπρεπε να πάνε σε κοινωφελή σκοπό και δεν πήγαν, με τα απειλητικά μηνύματα και ποιος αγόρασε τη συσκευή από την οποία έφυγαν, και ξεχνάμε τα ουσιαστικά αδικήματα και τα μεγάλα σκάνδαλα. Κανείς δεν ασχολείται με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια του Αριστοδήμου, και πως τα «χρυσά χρόνια» που ήταν πρόεδρος της Τράπεζας Κύπρου φόρτωνε δάνεια σε εταιρείες του που είχαν βιτρίνα άλλες εταιρείες. Η υπόθεση με τα 177 οικόπεδα στο σκαλί της Πάφου, η οποία θεωρείται υπόθεση «ρουτίνας» για τους ντιβέλοπερ, τους δήμους και το κτηματολόγιο, είναι παρωνυχίδα μπροστά στα υπόλοιπα. Σε αυτή θα καταδικαστούν μάλλον, οι τελευταίοι τροχοί της άμαξας και ο Αριστοδήμου, εικάζω πως θα τη βγάλει καθαρή. Όταν αποφασίσουν στο μεταξύ, βουλευτές όπως ο κ. Θεμιστοκλέους αλλά και άλλοι, (στην ίδια εκπομπή ήταν καλεσμένος και ο κ. Συλλούρης που είπε το αμίμητο: Εγώ θα μιλήσω όταν είμαι σίγουρος πως αυτό που ξέρω δεν το ξέρει κανείς άλλος), να ανοίξουν το στόμα τους θα αποδειχθεί αυτό που όλοι σιγοψιθυρίζουμε, ότι δηλαδή οι υποθέσεις τύπου Σκαλί Πάφου είναι καθημερινό φαινόμενο και είναι πολλές, πάρα πολλές.

Δεν υποτιμώ την υπόθεση της Πάφου, ούτε τις προεκτάσεις και τις ντόμινο αποκαλύψεις που προκύπτουν όπως ούτε και άλλες παρόμοιας φύσης υποθέσεις. Η διαφθορά και η διαπλοκή θα πρέπει να είναι στη συνείδησή μας και στα δικαστήρια κατακριτέες και καταδικαστέες. Την ίδια ώρα θα πρέπει να λάβουν τη σοβαρότητα που τους αξίζει και να τοποθετηθούν στη σωστή θέση στο παζλ. Προς το παρόν λειτουργούν και ως σκόνη στα μάτια μας για να κρύψουν τα μεγάλα σκάνδαλα. Για τα οποία ακόμα δεν έγινε καμία προσαγωγή. Αναμένουμε να δούμε άσπρο ή μαύρο καπνό, εξαρτάται σε ποιους μισούς Κύπριους ανήκεις, από τον λόφο του Συνεδριακού που κατοίκησε η ερευνητική ομάδα για τα σκάνδαλα στην οικονομία τα οποία είναι επίσης πολλά. Για τα λεφτά που βγήκαν εκτός Κύπρου με κλειστές τράπεζες, για την εγκληματική εταιρική διακυβέρνηση στις τράπεζες, για τα μη εξυπηρετούμενα, τα αξιόγραφα και άλλα.

Μέχρι τότε, όλη η Κύπρος θα παρακολουθεί τα δημόσια πρόσωπα να επικαλούνται, χωρίς ντροπή, το τι κάνει λάθος η μίση Κύπρος. Κανένας σεβασμός στους θεσμούς που υπηρετούν ή υπηρέτησαν και κανένα ίχνος ευθιξίας. Ούτε σκέφτηκαν προς στιγμή πως τούτοι οι άνθρωποι είναι στις θέσεις που είναι για να μην κάνουν αυτό που κάνουν λάθος και παράνομα οι μισοί από μας. Πως θα έπρεπε να περνούσε από το μυαλό τους, πλούσιο ή φτωχό, αρκετό για να μας κοροϊδεύουν, πως θα έπρεπε να λειτουργούν ως υποδείγματα. Πως δεν θα έπρεπε να δέχονταν μύγα στο σπαθί τους και πως έπρεπε να επιδιώκουν οι ίδιοι τον έλεγχο για να αποδεικνύουν κάθε μέρα την τιμιότητά τους. Καλά να πάθουμε όλοι μας. Και οι μισοί Κύπριοι και οι άλλοι μισοί.

Share this post