Στο ρινγκ της επικαιρότητας
Στο «ρινγκ της επικαιρότητας» της εφημερίδας «Σημερινή» την πρωτοχρονιά με θέμα τις προοπτικές της Γενεύης με τον συνάδελφο βουλευτή Λίνο Παπαγιάννη του ΕΛΑΜ
Στο «ρινγκ της επικαιρότητας» της εφημερίδας «Σημερινή» την πρωτοχρονιά με θέμα τις προοπτικές της Γενεύης με τον συνάδελφο βουλευτή Λίνο Παπαγιάννη του ΕΛΑΜ. Ακολουθεί το κείμενο με τις δικές μου απαντήσεις.
Πως αλλιώς θα μπορέσει να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία στην Γενεύη για το θέμα της αποχώρησης του στρατού και των εγγυήσεων χωρίς η πλευρά μας ν’ αναγκαστεί να προβεί σε νέες υποχωρήσεις;
Είναι κατ’ αρχήν σαφές ότι η Τουρκία μεταβαίνει σε μια διευρυμένη πολυμερή συνάντηση για να πετύχει τον καθορισμό νέων δεδομένων που να την ευνοούν. Για τούτο εκτιμώ έχει ξεκαθαρίσει και η συμμετοχή του ίδιου του Ερντογάν, θα βρίσκεται σε θέση να κινηθεί με περισσότερη ευελιξία και μάλιστα εκτιμώ ότι δεν πρέπει να μας ξαφνιάσει αν επιδιώξει να μας αιφνιδιάσει. Να θέσει δηλαδή το ζήτημα σε μια ευρύτερη βάση και να εγείρει εκ νέου τις δικές του αξιώσεις όσον αφορά την Συρία, το Κουρδικό ζήτημα, τις ταξιδιωτικές θεωρήσεις και την σχέση Τουρκίας-ΕΕ. Σε αυτό το σκηνικό οι δικές μας θέσεις που βασίζονται σε αρχές σίγουρα θα βρεθούν να έχουν θέση πλεονεκτική σε σχέση με τις απαιτήσεις της Άγκυρας που μάλλον θα προτιμήσει να κλείσει τις ανοικτές πληγές στα ανατολικά σύνορα της παρά να διατηρήσει μόνιμη στρατιωτική παρουσία και μονομερή επεμβατικά δικαιώματα στην Κύπρο. Εξάλλου δεν θα προσερχόταν στο τραπέζι μιας διαπραγμάτευσης που αποσκοπεί στην αναθεώρηση και κατάργηση του υφιστάμενου συστήματος εγγυήσεων αν δεν είχε την βούληση να αποδεχτεί κάτι τέτοιο.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της «Σημερινής» το 55% των πολιτών επιθυμούν λύση ενιαίου κράτους, ενώ μόλις ένας στους πέντε (19%) ασπάζονται τη ΔΔΟ η οποία βρίσκεται σήμερα στο τραπέζι. Πως ερμηνεύετε εσείς αυτή την στάση;
Σίγουρα ο καθένας αντιλαμβάνεται την λύση ενιαίου κράτους και την ομοσπονδία με διαφορετικό τρόπο. Αν κανείς αντιλαμβάνεται το ενιαίο κράτος όπως το βιώσαμε μεταξύ 1964-1974 όπου εμείς οι Έλληνες της Κύπρου είχαμε τόσο του συνόλου σχεδόν του εδάφους όσο και ολόκληρη την εξουσία τότε αυτό διαφέρει πολύ από τις πρόνοιες του συντάγματος του 1960. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία έχει συμφωνηθεί εδώ και 40 χρόνια, είναι ξεκάθαρο πως βασίζεται στην πολιτική ισότητα και πως θα μοιραστούμε την εξουσία. Όλοι ανεξαιρέτως οι Πρόεδροι την αποδέχθηκαν ως βάση λύσης. Σίγουρα υπάρχει και ένα πολύ σημαντικό κενό ενημέρωσης και διαμόρφωσης ομοσπονδιακής κουλτούρας και σε αυτό ευθύνη μεγάλη έχουμε όλοι εμείς που συναποτελούμε την πολιτική ηγεσία του τόπου. Είναι αδιανόητο να προχωρήσουμε σε δημοψήφισμα χωρίς να καταστήσουμε σαφή τα σοβαρά πλεονεκτήματα που προσφέρει το πλαίσιο πάνω στο οποίο διαπραγματευόμαστε συγκριτικά και με το ενιαίο κράτος που έχει τύχει μυθοποίησης.
Πως η πλευρά μας θα πρέπει να διαχειριστεί τυχών αποτυχία των διαπραγματεύσεων στην Γενεύη ή αποτυχία έγκρισης ενός νέου δημοψηφίσματος;
Σίγουρα ένα τέτοιο σενάριο δεν μπορεί να περιλαμβάνει την απόδοση ευθύνης στην δική μας πλευρά αλλά οι δημόσιες δηλώσεις, η αδιάλλακτη και αλλοπρόσαλλη στάση της Τουρκίας σε σχέση με συγκεκριμένες πρόνοιες πρέπει να αναδειχθούν. Από την άλλη ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί και σε συγκεκριμένες προσπάθειες της δικής μας πλευράς για συγκερασμό θέσεων όπως και να διασκεδάσει τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των Τουρκοκυπρίων. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η Κύπρος έχει ένα πολύ σημαντικό χαρτί που διασφαλίζει την σταθερότητα και την θέση της διεθνώς, τη συμμετοχή μας στην ΕΕ. Μάλιστα η παρουσία εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις διαδικασία των διαπραγματεύσεων διασφαλίζει ότι η δική μας ειλικρινής προσπάθεια μεταφέρεται στις Βρυξέλλες. Η εμπειρία του 2004 δείχνει ότι μπορούμε να διαχειριστούμε οποιοδήποτε αποτέλεσμα στο τραπέζι των συνομιλιών ενώ τα καινούρια γεωπολιτικά δεδομένα μας διασφαλίζουν διέξοδο από κάθε πιθανό αδιέξοδο. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει καταστεί αναγνωρισμένος παίκτης στην ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής και αυτό της προσδίδει περισσότερο κύρος να ασκήσει πιέσεις ως προς την αποφυγή τυχόν εκτροπής.
