Η ώρα του τουρισμού

Η ώρα του τουρισμού

Η νοοτροπία μας, η έλλειψη συνεργασιών και στρατηγικής και το κυνήγι του γρήγορου κέρδους είναι οι βασικότεροι λόγοι που δεν μπορούμε να απογειώσουμε τον τουρισμό μας.

 Η κότα με τα χρυσά αβγά ξεπουπουλιάζεται σιγά σιγά και σίγουρα δεν κλωσά πλέον και τόσο χρυσά αβγά. Πάντα μας έλειπε, και μας λείπει ακόμα, ο στρατηγικός σχεδιασμός. Μάθαμε στο εύκολο χρήμα, το μοντέλο «ήλιος και θάλασσα» ήταν υπεραρκετό για να καλύψουμε τους στόχους της χρόνιας. Μέχρι και σήμερα, κλείνουμε το 95% των ξενοδοχείων από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο. Με λουκέτο και κλειδί. Κανένας δεν έκατσε να σκεφτεί πως ο ήλιος του Νοέμβρη και του Μάρτη κάνει στους Σκανδιναβούς και πως θα μπορούσαμε να επινοήσουμε θεματικά τουριστικά προϊόντα. Αλλά κανέναν δεν συμφέρει να κάτσει και να σχεδιάσει, να καινοτομήσει. Οι ξενοδόχοι, δεδομένου της μισθολογικής κάλυψης των υπαλλήλων τους από το κράτος για τους μήνες που είναι κλειστοί, ξέρουν πως με χαμηλότερη πληρότητα το χειμώνα, θα έχουν ρίσκο, κάτι που σήμερα προφανώς δεν έχουν. Και είναι κρίμα, οι ξενοδοχειακές μονάδες, που στοιχίζουν εκατομμύρια για την υποδομή τους να αξιοποιούνται μόνο τα δύο τρίτα του χρόνου το πολύ.

Η νοοτροπία μας, η έλλειψη συνεργασιών και στρατηγικής και το κυνήγι του γρήγορου κέρδους είναι οι βασικότεροι λόγοι που δεν μπορούμε να απογειώσουμε τον τουρισμό μας.

Ας επικεντρωθούμε όμως στο βασικό μας τουριστικό προϊόν, το τι πωλούμε σήμερα. Προωθούμε μια Κύπρο χωρίς φαντασία. Αφήνουμε πίσω βασικά στοιχεία της ιστορίας και της παράδοσή μας. Ρίχνουμε αρκετό από το βάρος μας στα «all inclusive» πακέτα, ξεχνώντας ότι υπάρχει ζωή και εκτός ξενοδοχείων. Πυροβολούμε τα πόδια μας, προσπαθώντας να ισορροπήσουμε ανάμεσα στα συμφέροντα των σχετικών φορέων. Οι παραλιακοί δήμοι εισπράττουν εκατομμύρια από τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες, με την υπηρεσία να είναι λίγο καλύτερη από τριτοκοσμική χώρα. Τα «μοναστήρια» των παχιών αγελάδων του τουρισμού δεν μπορούν να συνεργαστούν. Είναι απαράδεκτο να μην μπορείς να προσφέρεις ένα γεύμα ή ακόμα και νερό στους λουόμενους και όταν διψάσεις θα πρέπει να πας στο περίπτερο.

Η λανθασμένη μας νοοτροπία, η έλλειψη συνεργασιών και στρατηγικής και το κυνήγι του γρήγορου κέρδους είναι οι βασικότεροι λόγοι που δεν μπορούμε να απογειώσουμε τον τουρισμό μας. Είμαστε καθηλωμένοι στα 2 με 2,5 εκατομμύρια αφίξεων τη στιγμή που η Κρήτη πέρυσι είχε 3,5 εκατομμύρια. Θα μου πείτε πως υπάρχουν αρκετές διαφορές στη σύγκριση. Σύμφωνοι, αλλά οι διαφορές είναι πολύ λιγότερες από τα κοινά στοιχεία. Έχετε δει ποτέ τις διαφημιστικές καμπάνιες της Κρήτης; Δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Έχουν φαντασία ξεφεύγουν από την προβολή των παραλιών τους, και δίνουν στο πιάτο όλο το νησί. Έχετε δει πώς προβάλουν τη γαστρονομία και την κρητική κουζίνα; Τη στιγμή που εδώ δυσκολεύεσαι να βρεις χώρους που να συνδυάζουν την καλή, εύγευστη κουζίνα με λογικές τιμές και όμορφο περιβάλλον. Ας ξεκινήσουμε από τα πιο απλά, από αυτά που θεωρούμε αυτονόητα και ας πιστέψουμε επιτέλους, πως η εικόνα της χώρας μας ξεκινά από την ώρα που πατούν το πόδι τους οι τουρίστες και έχει να κάνει με όλες τις πτυχές. Από το τι θα πιουν, τι θα φάνε, πόσα θα πληρώσουν, πώς θα τους μιλήσουμε και πώς θα τους συμπεριφερθούμε.

Ο τουρισμός είναι και πρέπει να παραμείνει ένας από τους σημαντικότερους πυλώνες της οικονομίας μας. Η ανασυγκρότηση του ΚΟΤ, η σωστή αξιοποίηση των κονδυλίων του, η στοχευμένη διαφήμιση, και ο σχεδιασμός νέων προϊόντων αξιοποιώντας τον χειμώνα που σήμερα είναι νεκρός χρόνος είναι από τα βασικά στοιχεία που θα πρέπει να προσέξουμε. Κυρίως όμως αυτό που χρειάζεται είναι ένας συνολικός στρατηγικός σχεδιασμός. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Να δημιουργήσουμε το μανιφέστο του τουρισμού, που θα τηρείται ευλαβικά, ανεξαρτήτως κυβέρνησης και ανεξαρτήτως του ποιος ηγείται του ΚΟΤ, αν θα υπάρχει ο οργανισμός στο μέλλον. Ένα μανιφέστο, μακριά από τα συμφέροντα, μικρά και μεγάλα των εμπλεκομένων. Που θα στοχεύει στην ποιοτική και την ποσοτική αύξηση του τουρισμού μας σε βάθος χρόνου και όχι για την τρέχουσα χρονιά. Γιατί η υπομονή είναι μια αρετή που πρέπει να ανακαλύψουμε στη διαδικασία της αλλαγής νοοτροπίας και του μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού, που επίσης χρειάζεται να κάνουμε. Και στον τουρισμό και σε όλους τους τομείς.

twitter: @dmdemetriou

Share this post